Jaljala Dil.
Blijf op de hoogte en volg ATMRS&W
22 December 2015 | Verenigde Staten, Lakeside
Jaljala Dil 22 december.
We werden vroeg gewekt, zoals afgesproken.
Maar na het kopje thee dat in de voortent wordt gezet gebeurde er niets meer.
Pas veel later kwam de schaal met warm water om je mee te wassen.
Na een kattenwas heb ik schone kleren aan getrokken.
Na het ontbijt werden alle tenten bevroren ingepakt en konden we starten.
We gingen iets over half negen op pad.
Het eerste stuk ging weer heerlijk steil omhoog en dat voelde ik dus behoorlijk!
Afijn, we hebben het zelf gewild en het is zeker de moeite waard! Het blijft een fascinerend land!
Na de forse steiging kwamen we in een totaal bevroren vallei aan. De kinderen hebben laten zien hoe we in Nederland schaatsen. Mingma heeft er foto's van gemaakt :-)
Daarna kwamen we verder in het dal en we kregen mooi uitzicht op de Annapurna-range. Het was helemaal helder. Adembenemend!!
Daarna hebben we even gerust bij een hutje.
Maar toen......ging onze goede Santos ongeveer in 1 rechte lijn een steile grashelling op!! Een normaal mens gaat zigzaggend omhoog maar nee, hij niet hoor!
Toen we boven waren was ik het wel echt zat.
Maar ja, zoals van te voren gezegd moesten we zo'n 6 uur lopen voordat we lunch zouden krijgen!!
De vergezichten maken veel goed en met af en toe stil staan kom ik ook boven.
Santos en Mingma wilden vandaag de groep bijeen houden en dat had tot gevolg dat men af en toe op mij mocht wachten. Ze vonden dit heel fijn.
Maar ja volgens mij wist Mingma de weg niet echt goed dus daarom moest de groep dicht op één blijven.
Het laatste stuk was niet zo veel stijgen meer maar toch was iedereen het wel zat.
Gelukkig stond er weer een heerlijk lunch op ons te wachten.
Na de lunch alles in de tent goed gelegd, want we denken dat het hier op 3000 meter snel koud zal worden.
In het begin hadden we nog goed zicht maar toen kwam de bewolking omhoog en zagen we de Daulaghiri-range goed.
Het was een dag waar we de gehele dag wisselend zicht hadden op stukken van de Himalaya. Schitterend.
De zonsondergang op de bergen was mooi en ik heb er enkele foto's van gemaakt.
Het eten was weer heerlijk: spaghetti en pindasaus gemaakt van pindakaas. Drie vijfde van het gezelschap vond het niets en nam tomatenketchup. Erbij gepaneerde, gefrituurde aubergine en aardappeltjes.
Nu zitten de anderen nog even kaarten terwijl ik dit verslag typ.
Morgen worden we bij helder weer vroeg gewekt om naar Poon Hill te lopen. Slik dat is om 4:15 uur!!
Vanaf Poon Hill hopen we een mooi uitzicht te hebben op zowel Daulaghiri- als Annapurna-range.
Dit is tevens het hoogtepunt van de trekking: 3210 meter.
Ik denk dat ik zo mijn tent maar ga opzoeken, en dat om 19:30 uur!
We werden vroeg gewekt, zoals afgesproken.
Maar na het kopje thee dat in de voortent wordt gezet gebeurde er niets meer.
Pas veel later kwam de schaal met warm water om je mee te wassen.
Na een kattenwas heb ik schone kleren aan getrokken.
Na het ontbijt werden alle tenten bevroren ingepakt en konden we starten.
We gingen iets over half negen op pad.
Het eerste stuk ging weer heerlijk steil omhoog en dat voelde ik dus behoorlijk!
Afijn, we hebben het zelf gewild en het is zeker de moeite waard! Het blijft een fascinerend land!
Na de forse steiging kwamen we in een totaal bevroren vallei aan. De kinderen hebben laten zien hoe we in Nederland schaatsen. Mingma heeft er foto's van gemaakt :-)
Daarna kwamen we verder in het dal en we kregen mooi uitzicht op de Annapurna-range. Het was helemaal helder. Adembenemend!!
Daarna hebben we even gerust bij een hutje.
Maar toen......ging onze goede Santos ongeveer in 1 rechte lijn een steile grashelling op!! Een normaal mens gaat zigzaggend omhoog maar nee, hij niet hoor!
Toen we boven waren was ik het wel echt zat.
Maar ja, zoals van te voren gezegd moesten we zo'n 6 uur lopen voordat we lunch zouden krijgen!!
De vergezichten maken veel goed en met af en toe stil staan kom ik ook boven.
Santos en Mingma wilden vandaag de groep bijeen houden en dat had tot gevolg dat men af en toe op mij mocht wachten. Ze vonden dit heel fijn.
Maar ja volgens mij wist Mingma de weg niet echt goed dus daarom moest de groep dicht op één blijven.
Het laatste stuk was niet zo veel stijgen meer maar toch was iedereen het wel zat.
Gelukkig stond er weer een heerlijk lunch op ons te wachten.
Na de lunch alles in de tent goed gelegd, want we denken dat het hier op 3000 meter snel koud zal worden.
In het begin hadden we nog goed zicht maar toen kwam de bewolking omhoog en zagen we de Daulaghiri-range goed.
Het was een dag waar we de gehele dag wisselend zicht hadden op stukken van de Himalaya. Schitterend.
De zonsondergang op de bergen was mooi en ik heb er enkele foto's van gemaakt.
Het eten was weer heerlijk: spaghetti en pindasaus gemaakt van pindakaas. Drie vijfde van het gezelschap vond het niets en nam tomatenketchup. Erbij gepaneerde, gefrituurde aubergine en aardappeltjes.
Nu zitten de anderen nog even kaarten terwijl ik dit verslag typ.
Morgen worden we bij helder weer vroeg gewekt om naar Poon Hill te lopen. Slik dat is om 4:15 uur!!
Vanaf Poon Hill hopen we een mooi uitzicht te hebben op zowel Daulaghiri- als Annapurna-range.
Dit is tevens het hoogtepunt van de trekking: 3210 meter.
Ik denk dat ik zo mijn tent maar ga opzoeken, en dat om 19:30 uur!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
