Kathmandu.

Kathmandu 16 december.

Vanochtend was ik al weer vroeg wakker en om voor 9:00 uur zaten we aan het ontbijt. Om voor tien uur zaten we bij onze taxichauffeur in de auto richting Swayambhunath.
Dit tempelcomplex staat zoals gezegd ook bekend als de apentempel. We lopen de 365 treden naar boven op. Langs deze trap staan vele beelden en tempeltjes.
Gelukkig heeft de de stupa weinig schade geleden van de aardbeving. Het was niet druk en we zijn Doutzen Kroes niet tegengekomen. Zij bleek er 's middags geweest te zijn.
Swayambhunath ligt op een heuvel boven Kathmandu. Het is helaas wel heiïg dus de bergen zien we niet.
Na een tijdje rond gekeken te hebben zijn we naar beneden gelopen en toen 1/2 uur gaan lopen naar Durbarsquare in Kathmandu.
Ook dit was, net als Patan, niet gratis meer. Maar ja het is dus ook 25 jaar verder :-)
Nou ja laten we hopen dat ze het geld hier wel goed gebruiken want er is hier wel veel schade van de aardbeving.
Toch is er nog veel te zien en men is begonnen met de restauratie van diverse tempels.
We hebben een vervangende gebedsmolen gekocht, die van ons was gemold door de interieurverzorgster!!
Na een hapje eten op een zonnig dakterras zijn we een stukje teruggelopen en hebben toen een taxi genomen naar het hotel.
Dar hebben we de cheques en de vier tassen voor het Firefly-weeshuis gepakt en werden we naar het weeshuis gebracht.
Tot onze verbazing was het in de stad en niet zoals te zien was op het internet op het platteland.
Dit gebouw bleek het hoofdkantoor van Prison Assistance de overkoepelende organisatie waar Firefly onder valt.
We werden opgewacht door de financiële man.
Maar het wachten was op Indira.
Over vieren kwam ze er gelukkig aan.
Ze is de directeur van de organisatie.
In eerste instantie moesten we even aan haar wennen: een erg struise dame maar met een warm hart. Ze had geen goed woord over voor de regering en alle andere corrupte mensen.
Bij P.A. is men totaal afhankelijk van externen.
Ze vertelde ons dat ze wereldwijd aandacht vraagt voor de problemen van de kinderen in Nepal.
Gaande weg het gesprek blijkt ze internationaal zeer bekend te zijn en ze heeft in 2014 een Childrens Award gekregen voor haar werk. Niet zomaar een dame dus.
Zij en de kinderen waren zeer blij met de spullen en met de cheques à 1250 en 1500 euro. Indira zal verder zorgdragen voor de verdeling over al de huizen.
Als het goed is krijgen we nog te horen waar het geld aan besteed gaat worden.
's Avonds hebben we in het Summithotel gegeten. De heren pizza en wij van het buffet.
Daarna hebben we alles ingepakt want morgen vertrekken we naar Bandipur.
Om 3:00 uur lag ik wakker en ben ik maar even gaan App-en met Anneke.
Daar het in Nederland bijna 5 uur vroeger was, kon dat goed. Leuk hoor.