Salkantay trek dag 2

Na een beetje korte, maar goede nachtrust, die voor mij zo'n beetje om 3:00 uur wel ophield omdat ik moest plassen, werden we om 5:00 gewekt.
We hebben na het inpakken ontbeten en daarna zijn we op pad gegaan.
We hadden geslapen op 3900 meter en de pas ligt op 4650 meter. Zo'n 750 meter stijgen lukt normaal wel in 2 1/2 uur maar dat lukte niet vanwege de ijle lucht.
Het pad slingerde zich naar boven en af en toe "hebben we genoten van het uitzicht". Lees: moesten we even bijkomen.
Maar wij zijn met de hele groep lopend boven gekomen en niet, zoals anderen, schommelend op de rug van een muilezel.
Bovenop de pas hebben we natuurlijk de gebruikelijke "pas-foto's" gemaakt en zijn we aan de andere kant afgedaald.
Deze kant van de berg heeft een veel warmer klimaat: er wordt lager in het dal veel fruit geteeld.
De afdaling verliep goed en in 10 uur totaal waren we op de volgende campingplaats.
Hermo dacht dat wij als laatste liepen, maar op de campingplaats aangekomen was Rachel, één van de Engelse dames, er niet.
Hermo is teruggelopen, want het is zijn verantwoordelijkheid.
Wat bleek: ze was ziek en had overgegeven.
Een andere gids had haar rugzak gedragen.
Ze is gelijk gaan slapen.
Robert voelde zich ook niet lekker en heeft weinig gegeten.
Dit keer slapen we in iglo-tentjes met een soort rieten overkapping.
Na het eten (weer heel lekker) zijn we om 8 uur snel gaan slapen.
Ik was, net als de rest, wel beetje moe. Gek hè.
Morgen mogen we weer om 6 uur op.