Salkantay trek dag 5: Machu Picchu.

Dag 5:
Machu Picchu en Machu Picchu mountain.
Slik de wekker liep af om 3:45 uur.
Om 4:00 uur gingen Robert en ik naar de bakker; Boulangerie de Paris.
Hermo kwam ons om 4:30 uur ophalen om naar de ingang van Machu Picchu te gaan.
Sta je daar met z'n allen voor de kaartcontrole die om 5:00 uur begint !
Controle verliep goed en daarna kon de klim beginnen, in het donker met een hoofdlamp op je hoofd de berg op.
Iedereen wil vroeg boven zijn om boven zo veel mogelijk tijd te kunnen spenderen.
Vroeger mocht je de gehele dag boven zijn maar nu zijn er twee shifts. Dit is gedaan vanwege de enorme drukte.
Wij hebben de kaarten aangeschaft voordat deze regeling bekend gemaakt werd dus het geldt niet voor ons. Wij kunnen als we willen de gehele dag boven zijn.
Er zijn ook mensen die met de bus naar boven gaan. Deze mensen stonden al ver voor 4:00 uur in een lange rij in het dorp opgesteld te wachten op de eerst bus! Het wordt, als de bussen boven komen, steeds drukker. Dus vroeg naar boven lopen!
Het was een pittige klim met veel mensen.
Ik ging kapot op die klim; te grote treden en te veel mensen.
Afijn ik kwam weer als laatste van de 10 van onze groep boven. Pap in mijn benen van gisteren toen we meer dan 22 km gelopen hebben.
Wat bleek: Iedereen had er last van.
Boven werd weer alles gecontroleerd en toen konden we naar binnen.
Ik vergeet nog te vertellen dat Steven aan het overgeven is en diarree heeft. Lekker als zo een berg op moet lopen. Toch stapt hij dapper door. Ongelofelijk! Ik denk dat ik afgehaakt was. Ik heb hem gecomplimenteerd.
Het was behoorlijk mistig toen we de eerste bouwwerken van Machu Picchu zagen, maar dat schijnt normaal te zijn.
Hermo vertelde van alles over de Inca's en Machu Picchu. Zeer interessant om te horen.
Veel van wat men verteld is niet zeker omdat er niets op papier te vinden in uit deze tijd. Quechua was een gesproken taal en geen geschreven taal.
Na de rondleiding konden we zelf nog rondkijken.
Het complex is zeer indrukwekkend; boven op een berg gebouwd met een water voorziening die van 3 km ver kwam en terrassen met vruchtbare grond die ook van ver aangevoerd is. Ongelofelijk en zeer indrukwekkend.
De Spanjaarden hebben het ,gedurende de overheersing, nooit in kunnen nemen.
Toch is het op een gegeven moment verlaten en men weet nog steeds niet waarom.
De Inca's waren een zeer ontwikkeld volk die veel van sterrenkunde wisten. Al hoe wel: ze keken juist naar de ruimte tussen de sterren.
De zonnestand was ook heel erg van belang.
Het complex is door Bingham teruggevonden in 1911. Eigenlijk is dat een beetje raar omdat zo te zeggen want de locale mensen wisten natuurlijk wel dat er resten van deze nederzetting waren. Het was geheel overwoekerd door de jungle en werd door bieren voor een deel gebruikt als bouwgrond.
Later trok de mist goed weg en kregen we goed zicht.
Schitterend om te zien.
Vanaf 9:00 uur mochten we Machu Picchu mountain op. Weer controle bij een poort.
Het was al behoorlijk zonnig en we begonnen met de klim. Steeds hoger en daardoor steeds meer overzicht over het gehele complex.
Het werd een forse klim, die zeker de moeite waard was want het uitzicht is grandioos.
Op een gegeven moment had ik geen water meer en ik had ook geen eten meer. Mede daardoor werd ik een beetje bibberig en toen heb ik besloten niet verder te gaan. Het werd daar trouwens zo steil en smal dat ik het ook onverantwoord vond om verder te gaan. Dit was op enkele minuten van de top.
De rest was wel op de top.
Toen ik in de zon zat te praten met een man die ook niet verder ging kwamen Wietse en Marije naar beneden. Zij hadden nog wat te eten en te drinken voor mij.
We zijn voorzichtig naar beneden gelopen.
Sommige stukken waren pittig steil en dan kijk je dat gat in....
Onderweg haalde men mij in en was er nog wat te eten.
Afijn toen we beneden waren zijn we flink aan de cola gegaan.
Toch had ik het niet willen missen.
Iedereen vond het zwaar maar zeer de moeite waard.
Via dezelfde weg zijn we ook weer afgedaald naar Aquas Caliëntes.
Iedereen was het lopen zat maar een pizza met een sapje of een biertje halverwege de middag doet wonderen.
Daarna hebben Tineke en ik nog wat rond gekeken in het dorp en de anderen gingen chillen in het hostel. "Stay connected" zal ik maar zeggen.
Op dit moment weten we niet of we naar de Rainbow mountains gaan: eerst maar eens goed slapen. Dat is nml weer dik twee uur naar boven lopen en ook op grote hoogte: >5000 meter.
We zien wel.
Om 18:20 uur konden we de trein in naar Olletaytambo en daarna gingen we met de bus naar Cusco.
We hebben allemaal, behalve Wietse, kunnen slapen in de bus. Wietse had het wel gehad daardoor.
We waren tenslotte ook al op sinds 4:00 uur vanochtend.
Rond 23:00 uur waren we in het hostel en konden weer douchen en lekker gaan slapen.